Sąsiadka. We wsi grodzisko zw. Okopem, które składa się z właściwego owalnego grodu, otoczonego stromym, wysokim na 6 m wałem, oraz dwóch podgrodzi znajdujących się od strony wsch. i pn. i otoczonych niższymi wałami. Datowane jest na wczesne średniowiecze i utożsamiane z grodem Sutiejsk, wzmiankowanym na pograniczu polsko-ruskim. Założone lub na nowo umocnione zapewne ok. 1030 r. z polecenia księcia Jarosława Mądrego dla obrony zachodnich rubieży zdobytych przez niego Grodów Czerwieńskich. Zapewne w 1069 r. gród został zdobyty przez Bolesława Śmiałego w czasie jego powrotu z tzw. wyprawy kijowskiej. Tu w 1076 r. doszło do układu zawartego pomiędzy Bolesławem Śmiałym a książętami ruskimi, w wyniku którego Polska uzyskała pomoc zbrojną przeciw cesarzowi Henrykowi IV. Do upadku grodu doszło zapewne w wyniku najazdów Tatarów w XIII w. oraz z powodu zmiany przebiegu szlaków handlowych z Małopolski na Ruś, które zaczęły omijać Sutiejsk.
5 km na zach. Szperówka. W lipcu 1944 r. partyzanci AK z oddziału „Kawki” dokonali we wsi nieudanego ataku na kolumnę wojsk hitlerowskich. Przy drodze pomnik z odznaką 9 pp. AK i krzyż upamiętniające bitwę. We wsi rośnie lipa drobnolistna o obw. 880 cm. Drzewo ma zrośnięte ze sobą 4 potężne pnie i jest w dość dobrym stanie.
7 km na pd. zach. Topólcza. We wsi istnienie cerkwi prawosławnej wzmiankowane było w 1580 r. W l. 1596-1875 zamieniona była na greckokatolicką, a następnie do I wojny światowej służyła ponownie prawosławnym. W 1919 r. utworzona została parafia rzymskokatolicka. Dawna cerkiew prawosławna, obecnie kościół rzymskokatolicki paraf. św. Izydora, murowana, wzniesiona w 1913 r., przebudowana w 1919 r.
Za Szczebrzeszynem trasa wiedzie pd. wsch. krańcem Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego. Utworzony na pow. 20209 ha, obejmuje bardzo urozmaiconą geomorfologicznie część Roztocza Zachodniego i fragment Równiny Biłgorajskiej. Wyjątkowo gęsto występują tu niezwykle malownicze wąwozy (np. w uroczysku Piekiełko). Wśród zespołów roślinnych przeważają buczyna karpacka i bór jodłowy. W pd. zach. części parku występują także torfowiska wysokie, a na pd. stokach wzniesień murawy kserotermiczne. Wśród fauny należy podkreślić występowanie ok. 80 gatunków ptaków, w tym brodźca krwawodziobego, dzięcioła czarnego, rycyka, puszczyka, bekasa, kszyka, muchołówki żałobnej i zniczka. Na terenie parku znajduje się najwyższe wzniesienie Roztocza Zachodniego – Dąbrowa (344 m n.p.m.).