SUSZNO
Wieś położona nad Bugiem. Miejsce osadnictwa z czasów prehistorycznych. Tu w czasie prac archeologicznych natrafiono na krzemienne zgrzebło datowane na 230-190 tys. lat p.n.e. Jest to najstarszy przedmiot stanowiący wyrób praczłowieka odnaleziony na ziemiach polskich. Podobnie jak pobliska Różanka, Suszno było kolejno własnością Leszczyńskich, Pociejów, Flemingów, Czartoryskich i Zamoyskich (do 1939 r.). W pobliżu wsi według miejscowych przekazów w poł. XVII lub na pocz. XVIII w. doszło do bitwy ze Szwedami, w czasie której zginęło wielu jej mieszkańców. W XVII w. ówczesny właściciel Suszna Rafał Leszczyński – wojewoda bełski wzniósł drewniany dwór z gankiem.
We dworze zapewne na pocz. XVIII w. miało miejsce spotkanie cara Piotra I z Ludwikiem Konstantym Pociejem. W XIX w. istniały tu gorzelnia, krochmalnia, cegielnia i 2 młyny. W 1913 lub 1914 r. wieś odwiedził kolejny car rosyjski – Mikołaj II, i tu lub na terenie niedalekich koszar usytuowanych na pd. od wsi przyjmował defiladę wojskową. Jego pobyt upamiętnia niewielki kopiec ziemny.
W pobliżu d. koszar wojskowych znajduje się cmentarz 1500 jeńców radzieckich zmarłych w utworzonym tutaj w 1941 r. obozie jenieckim oraz 2900 żołnierzy radzieckich poległych w lipcu 1944 r. podczas forsowania Bugu.